keza bugun cok daha kotuyum.

tek dilegim sagligimi yitirmemem ve bu sure icerisnde yoldan sasmamam, affolmayacak seyler yapmamam.

cuma yazısı

İciniz sokule sokule elde her halde fazla birsey kalmiyor. Her uzuntu ne kadar sizi pisirse de su hayatta hasarini da birakiyor.Bir sure sonra sizin derinliginizde olmaktan cok artik sizin ustunuze,ruhunuza sinmis oluyor.Derinlikta ise sadece kofluk kaliyor.

Boyutsuz bir his.

Neden?

Kimse cevap veremiyor bu soruya.

Neden yaşıyoruz?

Mutlu olmak için.

Peki ya olmuyorsa,başarılmıyorsa.

Şu dunyada birçok şeyi öğrendim,üstesinden geldim ancak mutlu olmayi bilmeyince ne kadar zor oluyormus.

Olmuyor başaramıyorum.

kopya

tum hayatım boyunca sınavlarda cektigim kopya sayısı abartısız bir elin parmaklarını gecmez ancak hayatın tumu icin hep baskalarından kopya cekmisim tıpkı herkes gibi.

bugun okudum bu satırları

aklımdakileri yansıtıyordu tamamen:

Artık sadece yazıyorum;sadakatle sevmeyi sürdürebileceğim tek değer yazmak.Hafızamın oyunlarına yenik düşsem de yazdıklarımın hangi limana ait gemiler olduklarını kestirememenin acısıyla geceler boyu terlesem de, tıpkı buradaki incir ağaçlarının birbirine benzerliği gibi ikiz ruhlu metinlerin gel gitinde boğulsam da, benden önceki yaşamların bir karbon kopyası olmaktan öteye gidemesem de yazmaya, bitmesini istediğim güne kadar da yaşamaya devam edeceğim.

(Yekta Kopan'ın Karbon Kopya adlı kitaptaki Sevgili Kardeşim... öyküsünden)

sacmalardan secmeler

benim gorsel ogem yok.

ustune ustluk fotograf makinam bozuk.

etrafimdaki tum elektronik esyalari bozuyorum.

elektron tabancasi miyim neyim?

bir suru yazacagim var ama halim yok.

konsantre olmam lazim.

burda yazmasam da bir yerlerde dusuncelerimi biriktirip yazmaliyim.

saat 00:00.

Boyle olunca sevdigin seni dununuyor derler hem de tam 12 saat.

balkabagına donusmeden yatayım bari.

ey okur eger ordaysan ıkı kere cama tıkla.

brrr,korktum.

karar verdim

calismak istemiyorum!

boyle huzurluyum.

bildiri

sevgili okur,

sizi rahatsiz eden gecmise donuk postum size olan sevgim ve saygimdan oturu blogdan cikartilmistir.

Bilginize.

Sizi cok seviyorum.

Mavikus

yeni bir yol

kendi dunyam olmali.

icinde rahatca gezinebilecegim.

sadece anlamladirdigim seyleri barindirabilecegim bir dunya.

hayatin kendisi hayatin icindekilerde n daha kayda deger geliyor o yuzden onun uzerinde bu kadar cok kafa yoruyorum.

parcali bulutlu

dun istanbul modern sanat'ta mutlu mesut dolastik.

aklimda sosyoloji.

is degistiriyorum ama gectigim is icin de pek hevesli degilim.

kucukken yeni alinan oyuncaklarin hissini verse yeni isler ne guzel olur.

10 kilo vermem lazim ,hafiflemek istiyorum bunun disinda ruhumda hafiflesin istiyorum.

agriliklarin hepsini atacagim gemimden kendimi batirack etki yapacak herseyi.

kararsizim

kendimi anlatmak insanlarin beni anlamasina cabalamak konusunda kararsizim.

ya yine hersey eskisi gibi devam edecek ya da kendimi calismaya cabalayacagim karsimdakiler
anlamayacak olsalar da.

empatisi olmadan da karsinizdaki insani koruyup kollamaya calismak her zaman cok faydali
olmuyor. bir insanin icindeki uzuntulerin ustune korukle gitmek ne derece dogru bilmiyorum.

bu durumun bende de kaynaklandigini biliyorum ama yine de empati her durumda sart.

yolun basi

Kendimde kaybolmaktan korkmuyorum.

09.07.08 Bilancosu

Ayin 9 'larini cok severim. 3 ve 9 a karsi ayri bir sevgim var artik onun da mi etkisiyle bilmem ama buradan su anki durumumu ozet gecmek istiyorum.
1) Abimle son 6 gundur konusmuyorum. Birbirimizin yuzune bakmiyoruz.
2) Son bir kac aydir verdigim kilolarda bir degisiklik yok,tikandim.Kacamak sayim dizboyu.
3) Konsolosluga yapilan saldiridan oturu yine yeniden umudumu tukettim. Insanlari anlamiyorum. daha cok iyi niyetli insan diliyorum artik Allah'tan.
4) Konserimiz olacak bu ay sonunda ama tarihi hala belli degil.
5) Her an istifa edip is degistirebilirim.
6)Eger degistirirsem deli gibi yol gidecegim. Sanirim amacim kendimi tuketip kesin bu tur isleri birakmaya tesvik etmek.
7) Cok sevidigim biri var ve artik ona kavusmak istiyorum. Insanlar nedena yni evde yasamak isterlermis yeni yeni anliyorum. (Biraz gec oldu kabul ediyorum:))
8) Param hic yetmiyor.
9) Sevgilimle gelecegimizi cok merak ediyorum.
10) Gizli ve sisli bir bunalimdayim.
11) Hic bir sey yapmak istemiyorum.
12) Tatile gitsem ama hic bir sey yapmasam. misal Feridun Duzagac'a sormuslar,tatilde ne yaparsiniz diye o da cevaplamis,hicbirsey.
13) Gumusluk,Yunan Adalari,Kaz Daglari ve Marmaris beni cagriyor yakin vadede. Uzun vadede Nemrut ,Kuzey ulkeleri ve Ispanya.
14) Hala Arnavutkoy civarinda ev istiyorum. Tabii bu eve sahip olacagim diye elimdekilerden hic birini kaybetmeyi goze almak istemem. Allah korusun.
15) Ne yaparsam mutlu olurum bilmiyorum.
16) Hayatimin cogunu iliski yapilarina yormusum ama kendime dair bir tanimlama ortada yok.
17)Ramazan'a az kaldi,o zaman nasil olacak kestiremiyorum.
18) Bu ara kitap da okuayamiyorum. Dusuncelerim yogun geliyor,cumleler bibirine giriyor.
19)Dugun dernege gitmek ne kadar anlamlidir,insanlarin dugunlerinin kisin olmasini istiyorum:)
20) 20.madde yok
21) insanlarla gorusmelerimi dondurmakistiyorum. Onumde bir dondurma donemi koymak istiyorum.Bakalim basarili olabilecek miyim?

okurlarima selamlar

not:cizim bana aittir,cok basariliyim degil mi:P

Huzur

Cok basit birsey belki.
Iste hersey yolundayken eksik olan sey,ta kendisi, huzur.

Sanirim bende yok ,hayir sanirim degil yok,biliyorum bende eksik olan sey huzur.

Hersey disaridan bu kadar iyi gozukurken bu denli saglikli bir arada gozukurken insan baska turlu nasil mutsuz olabilir?

Mutluluk diye kivranirken en basta huzuru aramam gerekiyor. Eksigim var. O tamamlanmadan olmayacak.

Ne huzursuz ,ne dar edilmis hayatlar vardir elbet. Benim bahsettigim bu degil. Cok basit seylerden tat alinabilecekken cok basit seylerden tadinizin kacmasi kastettigim.

Caninizin tak etmesi. Artik bir seylere katlanacak,susacak, alttan alacak halinizin kalmamasi.

Derler ya alttan al diye.

Acikliyorum suncacik omurumde benim artik alttan alacak halim kalmamis.

Herseyi icimde biriktirmekten o kadar sikildim ki.

Herkese susup kimseye ilismeden yasarken birilerinin size soyledigi en ufak laf artik batar hale geliyor. Tukenmis oluyorsunuz. Bu tukenme patlamalarla kendini belli ediyor. Bedeniniz ya icinizdeki se size alarm veriyor,"tamam,sinira geldin." diye ama biz anlamamakta israr ediyoruz.

Bu patlamalar genelde en yakinlariniza oluyor.

Minnet edeceginiz seyler varken artik o kadar dolmus ve tasmis oluyorsunuz ki minnet halinden sovme haline sert bir gecisle son buluyor.

Karsinizdakilerse anlamiyorlar,ne oldugunu.

Boyle olsa da olmasa da anlamiyorlar.

Paylasmak eksik.

Onyargilar kusatmis tum iliskileri. Karsinda kim var,dur bir onu anlayayim onyargisiz dinleyeyim,birsey mi demek istiyor acaba diye durup dusunen yok.

Ayni rutinin icinde bir saga bir sola . At sineye gecsin iki gun bak iyiyim ama iki gun daha gecsin cok kotusun . Sonra dusun dur yahu ben niye kotuyum simdi diye. Hic bir sey cozulmeden ici atila atila biriktiriyoruz sorunlarimizi. Hepsi bu.

Paylasim,iletisim,kucuk mutluluklar.

Dun gercekten eve gelirken her ne kadar gergin olsam da kendimi mutlu etmek ve birseylerin iyi olacagina inandigim icin birseyler yaptim. Sirf ailemle guzel seyler patlasmak. Bir aksamin sinirli saatlerini guzel gecirmek icin. Bu luks tabii. Tipki kucukken de kursagimda kalan diger mutluluklar gibi.

Sonunda anlasilmamak,bagirmaktan yipranmis bir bogaz ve sis gozler. Kirgin,ofkeli kalpler. Gecenin hesabi bu.

Olanlar yine bir yerlerde kalacak,ustunden gecilecek ,zaman gececek hic bir sey olmasa,kulak ardi edilecek.

Sadece tipki is hayatinda oldugu gibi o hafta yapilacak islerin paylasildigi bir ortam. Paylasimdan ve samimiyetten analsilan bu.Ustune bir de is ortamini aratmayan ignelemeler laf sokmalar yerli yersiz ve de ve de sevgi sozcugu adi altinda garip yersiz laflar,sorunca digerlerini tukettim demeler. Bende tuketmedin ya?! Baskasinda tuket bize de sevgi sozcugu yerine hakaret sozcukleri kalsin. Isteki insanlara yabanci dersin susarsin peki ya ailen?
Elbette yinelemekte fayda var bunlarin bile paylasilmadigi birbirlerinin geleceklerinin konusulmadigi aileler hatta cok trajik durumlarda olan aileler var ozellikle ulkemizde. Ama ben bunu beklemiyorum ailemden. Nasil oldu neden boyle beklentilere sahibim onu bilmiyorum ama ben artik sirf ailenin en kucugu(ki artik ailenin yeni uyeleri var,onlara bile boyle davranilmiyor) oldugum icin bu sekilde davranilip ustune siz karsi gelip kizginliginizi bildirdiginizde saygisizlikla suclanmak agrima gidiyor.
Yasim kucuk sen sus, sen sessizsin sen sus,sen kadinsin sen sus.

Susmuyorum!!! Susmak icin burda degilim. Susacaksam gitmek daha mantikli bu hayattan.

Bastirilmislik ,sindirilmislik. Bunca zamanki mutsuzlugumun en temel sebeplerinden biri belki de bu.

Sen anlayis,paylasim bekledikce karsindan yersiz davranislar gormek asli astari olmayan insani cileden cikariyor.

Dun konsulanlara dair fazla birsey hatirlamiyorum ama bildigim su ki sinirden titriyordum, gercekten titriyordum. Gozlerimden yaslar istemsiz bir sekilde yere dusuyordu aglamak icin gozlerimi hafiften kismama bile gerek olmadan.

O yuzden mutluluklarim benim kursagimda gonlumce bak soyle oldu boyle oldu bak ben ne mutluyum. Diyemiyorum. Olmuyor.

Yoksa,
Saglikliyim.
Bir ailem,bir iliskim,bir isim var. Sukurler olsun.

Icimdeki mutsuzluk kocaman. Beni devamli ayni donguye surukleyen.

Ne kocaman tatil planlarim var-belki de insanlar olanlari iyi pazarliyorlardir onu da bilmiyorum,belki benim sorunum budur.var olani yeterince dile getirip icimde-disimda buyutmemem.- ne gelecege dair beklentim,umudum.

Cuma cuma cok mu sikayet ettim?

kimlik&aidiyet

Burda simdi bir gitsem bir kalsam
Buraya ait degilmisim,ne onlardan ne bunlaran.
kendime has olsam,kendime varsam.
bir var bir yok olsam.
hep olsam.

bir an icim isimisti

Icinde birden bir umut olur,herseyin degisecegine. Birdenbire degil belki bunu bilirsin icinde ama en azindan ufak mutlu edici seyleri yapabilecegini bilmek icini aydinlatir,ferahlatir.gel gor ki sonra bir manda gelir ,....., gider. Icinde pirpir eden kus susar,boynunu bukersin.Buna izin vermeyecegim!!!Ne yapacagimi yine:) bilmiyorum ama buna izin vermeyecegim.

dileklerden bir demet

Ne kadar basit seyleri bkletiyoruz hayatta.
Sonra mutluluk da mutluluk diye kivraniyoruz.
Insan sevgilisiyle bir yildir bir filmi izlemek icin bekler mi?
Cok mu luks bir seydir bu?

bugun 24.06.08

Kendimi bulmam. Belki de blogun en basindan beri var olan duzene itiraz ediyorum. Farkli bir hayatim olmasi ve hayatin anlamini bulma konusunda devamli dusuncelerimi ve sizlanmalarimi aktariyorum.

Gunluk hayatta bircok insanin derdine derman olabilirken kendime derman olamiyorum.

Simdilerde sukurler olsun bir sikintim yok ya da bir seylerin iyilesmesi icin umudum var. Artik hangisi bilmiyoum.

Kucukken hep olacagina inandigimiz hayllerimiz vadir ya. Su buyume sureci denen seyde onlari tek tek unutur olmustum. Eskiden gordugum kucucuk bir sey bile beni mutlu edebilirdi. Simdi ise mutlu olmak cok luks bir durum icin. Kimsenin gercekten mutlu olabilecegine inanmiyorum. Kendi halinde herseyi kendince cozup de kendi sakinliginde mutlu olan insanlara ise pek bir imreniyorum.

Bu ara beni cagiran yerler: Nemrut ve kuzey ulkeleri.

Aslinda cok ilginctir ki bu ara gezesim de yok,en azindan uzaklara gidesim yok.

Her hafta o hafta yapilacak seyleri yapmak icin bir ugrasim oluyor ama kendimin ne istedigi konusunu hep es geciyorum.

Bilemiyorum,bilebilmek icin umarim vaktim olur.

Digerlerinden cok farkli bir yazi olmadi sanirim.

Insanlari gelistirmek adina bir seyler yapmak bu anlamda sosyolojiye egilmek,birilerinin gozune birseyler sokup kendimi ifade edebilmek icinse senaryo yazip film cekmek istiyorum.

Bir de asagidaki sarkiyi calisiyorum bu aralar,hepiciginize tavsiye ederim. Tabii orda birileri varsa:)

The Thrill is gone

simdilerde

Uyumak
Yurumek
Bakmak

Sadece bunu istiyorum bu aralar. Olmak . Oldugumun tadini cikarmak istiyorum.

Kendimi tanimak ,kendime donmek.

Bir yigin kalabalik sozden arinmaya baslayali epey bir zaman oldu.

Simdi de kendi sakinligimin tadini cikarip kendime donmem gerekiyor.

Mutluluk

Ne yapıp edip kendi yolumu bulmalıyım. Bunun başka yolu yok.
Kendimle mutlu olmayı,sevdiğim seyleri bulmayı onlara tutuku ile bağlı olmayı,peşlerinden gidebilmeyi,kendim olabilmeyi,kafamdakileri yapabilmeyi,para biriktirip bir an önce hayallerime yelken açmayı,hayatımda az ve öz insan barındırmayı,kendimi korumayı,kendime inanmayı mutlu olabilmek adına istiyorum.
Senaryo yazıyorum ilgilenen var mı?

o an'dı

Tüm yaşanmışlıklar,geride kalanlar her an içimde beni bana bir yaklaştırıp bir uzaklaştırıyor.

Tilkinin Donup Dolasip Geldigi Yer

Isler,listeler.
Okunacaklar,yapilacaklar,alinacaklar,unutulmamasi gereken hediyeler,isler,sikisik zamanlar.
Bunlarin icerisinde akip giden zaman.
Yasanilasi yetisilesi hayat.
Benim icinde debelendigim donguler.
Guzellikler.
Hayiflanmalar.
Kendini anlatamamalar.

Bu donguden ne zaman kurtulurum. Bu sancilarim arasinda yapmak istediklerimi yaptikca sanirim amacima ulasmis olaacgim. Kucuk adimlar atarak ilerleyecegim. Bir anda her seyin duzelmesini bekleyemeyiz ama degil mi?

Bunu beklyiorum. Diger bekledigim seylerin yaninda.

Kendimi anlatmiyorum. Karsimdakiler de beni anlamayinca ofkeleniyorum ve bu durum cigrindan cikiyor .Bitirmeyi sonlandirmayi,tepkilerimi kontrol altina almayi bilemiyorum.

Sonra kirdigin kalpleri tamir etmekle ugras ve duzelteme. Karsindaki seni anlamadikca sen daha cok camura bat dur.

Anlasilmiyorsan anlasilmiyorsundur.Ona gore tepkini belli et ve haraketlerini ona gore degistir ileride.

Ama icimde o anda tepkimin onune gecemiyorum.

Cozum lazim bana cozum!Dusun dusun dur!