duyuru

gizli okuyucum, kimliginizi aciklayiniz lutfen:)
bugun yeni yazilarim olacak bekleyiniz, bir de su fotograf isini halletsem cok iyi olacak:)

biraz pus biraz sis.

neden sebep?

bazen kendimi cok yalniz hissediyorum.

bugunlerde

Hayatta bir sıkıntın varsa ya da dunya gorusun belliyse ve digerlerinden farklıysa o zaman hayat daha zor olabiliyor.

Kendi derdini anlatman ve hayatını yasaman daha guc olabiliyor.

Ben beni yitirmek uzereyim.

Dusuncelerim oradan oraya savruluyor.

İnsan kendi kimligini, ne oldugunu , ne dusundugunu unutacak hale gelir mi?

Sadece zorda kaldigimizda mi kendi degerlerimizi hatirlariz.

Savunmak durumunda kaldigimizda mi degerlerimiz gun yuzune cikar.

Insan olarak bizi digerlerinden farkli kilan unsurlari her gecen gun sonuna kadar ifade etmeli miyiz?

Daha oncesinde su anad nasil hissedecegimi dusununce gerilirdim.

Simdi gergin degilim ama ne olacagini bilmiyorum.

Sanki lunaparkta icinde ne oldugu bilinmeyen bir tunele giriyor gibiyim, az sonra karsima ne cikacagini bilmiyorum.

Hayat nedir, bizi nereye goturur?

Kafam yine karisik. Ben beni bilmez haldeyim.