soru

muzik ve ışıkla kafandaki ortamı yaratmak mumkun olabilir mi?

bu bir düş

Kendimi anlatmak bu kadar zor mu?
Bir an kendimi italya’da cok ufak bir balkonda dusluyorum. Orada yazdigimi ufak yuvarlak bir masamın oldugunu acilir kapanir metal sanadlyemin uzerindeki cicekli minderin
uzerinde bacak bacak uzerinde atmis oturuyorum agzimda kalem dusunuyorum yazacaklarımı.

Gunes icin icin parlıyor yuzumu aydınlatıyor, balkonumdan sarkan ciceklere daliyorum sonra.

Yazının icinde yazıyı yasamıyor muyuz zaten?

Simdi nerede kimin yazısının icindeyiz kim bilir? Birinin dusu digerinin gercegi hayat bu sekilde devam ediyor.

***


Asılması gereken yollar alinmasi gereken tedbirler bir gun bir gunu bulmuyor.

Kafamda kolajın parcalari gibi cesitli goruntuler var.

Kendi gercegimin otesinde basit seyler.

Oldurulamayacaklarından degil de yakalanamayacaklarınadan oturu imkansiz anlar.

10 neden ile baslasak

bu kadar guzel gozlerin ve kaşlarin oldugu icin.
uzun saç bir tek sana böylesine yakıştığı için.
sesin bu kadar guzel oldugu için.
aramızdaki buyuk cekimden oturu
edebiyattan anladigin icin
hissiyatın oldugu icin
beni dusundugun icin
benimle ROT hayalleri kurdugun icin
yolları seninle arşınlayıp evlerin icine kucuk cocuklar gibi bakabildigimiz icin
sokakta zıplayabildigin icin
beni yolda ansızın optugun icin
herkesin ortasında dudaklarimizin seklinin benzerligini acıklarkenki kullandıgın benzetme icin
her seferinde o kadar yorgunluga ragmen bize geldigin ve hic sizlanmadigin icin
beni saatlerce sıcakta, sogukta ayakta bekledigin icin
sartlarını zorlasam da yine de benimle olmak istedigin icin
benimle sıkılmadan alisveris yaptigin icin

devam edecek:)

moral bozuklugu

Ne yapmak istiyorum, neyin icinde boguluyorum.

Duvarlar var asamadigim, karsiya gitmiyor sozlerim.

Ustesinden gelemedigim sorunlarım var.

Kendi icime donmek istesem hayat buna izin vermiyor ya da ben bu durumu saglayamiyorum.

Kendi isteklerim geri planda. Sadece sessizlik ve yalnizlik belki de.

Tum su hengameden kurtulmak. Biraz kendimle kalmaliyim.

Kendini bulmak bu kadar mi zor?

İnsanlarla gorusuyorsun, guluyorsun egleniyorsun ama bir yere varmadiktan sonra cok da anlamli gelmiyor.

Ne istedigimi bilmiyorum iste budur ya da isteklerimden cok uzaktayim.

Haberler Haberler Haberler

Merhaba günlük,

Oldu gercekten oldu. İnanilir gibi degil bundan sonrası nasil olacak cok merak ediyorum:)

Hayırlı ugurlu olsun.

Buradan dinleyecilerime belirtmek istedigim bazi seyler var:

1) babaannemler selanik degil bulgaristan’dan gelmisler. İlgili yaziyi yazan kisiye ayrica konu ile ilgili tesekkur ederim.

2) sabah erken uyanmayi sevmiyorum, ne olacak benim bu halim.

3) halen sevdigimle konusamadik ama 5 ay sonra bolumum degisecekmis oyle diyorlar. Gecen hafta bunun motivasyonuyla calistim ama geldigim nokta sudur ki : 5 ay mı nea?

Bunun disinda 5 ay sonra gececegim yer ve yapacagim sey beni mutlu edecek mi?

5) arada ‘olması gereken hayat’ beni girdabına surukluyormus gibi geliyor. Ben nereye gidecektim bu arada?

6) ailevi problemler beni geriyor ve her seferinde gecmise gidip ofke duyuyorum, sevdigim insanlar bile olsalar ofkem dinmiyor bir turlu.
Sonra kendimi yiyiyorum.

7) hep birbirini tekrar eden enerjimi tuketen olaylar beni yipratıyor, buna dur enmiyor kolayca.

dokun bana gizli olsun

karar

bir yanim git dgier yanim kal der. hangisi agir basacak bilmiyorum.

belki bir umut

sonra dusundum neden hersey bu kadar zor?

uyandim dedim 7 gun kalma zorunlulugu var mı, bu isin 3 gece 4 gunu de var hem.

buna yeteriz nasilsa, yeter miyiz dedim.

sonra icimdeki bir ses yine mi umutlanıyorsun salak dedi.

son durum

sevgilinin hediyelerini geri vermek uzere toplamak.