sıkıntı

Nefesimi kaybettim sanki.

İnsan hayatta kalmak icin nasil soluk alip vermesi gerekiyorsa yine yasamasi icin daha guzel ve anlamli yasamasi icin nefes’ini korumasi, gelistirmesi gerekir.

Nefes, ruh.

Ben bunu yitirdim sanirim.

Orselenmis icim tıkanmis kalmis.

Coskum yok, hevesim yok.

Su an sorsalar hic birsey bilmiyorum.

Ne oluyor ne bitiyor.

Sanirim hersey ust uste geldi.

• Zor bir projede benden dusundungumden daha fazlasinin beklenmesi, ekip arkadasim sandigim kisnin katki yerine zarar saglamasi.

• Dizimden sakatlanmam ve normalde yaptiklarimi yapmiyor olusum

• Hic tatil yapamamam.

• Ramazan’in gelmesi ve enerjimin minumuma dusmesi

• İnsanlarin kaypakligi

Ve sonuc yine ayni.

Ben ne yapmak istedigimi bilmiyorum hic bir sekilde.

Hala topalliyorum ve elimdekilerle mutlu olmayi bilmiyorum.

Don baba donelim.

Hep ayni...

iste benim zeki muren

ortamların pesinden gidip birseyler hayal etmek, iste budur diledigim:)