Yapamadıklarıma hayatım her gecen gun kısırlasıyor.
Su anda ne yapmak istedigime dair hicbirsey yok.
Salı aksamı cok kotuydum sevgilim gelince sırf geldi diye neselenip o sekilde davrandım.
Ne fark eder. Sonucta sen her durumda devamlı vız vız vız oten birisim.
Bir yere gitmek yok, degisik bir yerde farkli bir seyler yapmak yok, sadece gel git.
Peki nicin?
Bugun istifa et diyen insan seneye nasil gecinecegimizi soyleyemiyor bile.
Hersey cok basit de zorlastiran benim degil mi?
Kendimi her yandan kisitlanmis sinirlandirilmis hissediyorum.
Friday, February 18, 2011
Monday, February 14, 2011
son durumum
Neden boyle oldugumu bilmiyorum.
Bir şekilde pasifim. İçimde itici guc yok kesinlikle.
Durup beklemek ve atıl olmak beni ozetliyor ancak bicak kemige gelince birseyler yapıyorum.
Bir hedefim yok bu hayatta. Sadece durmak belki de. Dusununce yapmak istediklerim var ama harekete gecmek benim cok guc oluyor ya da gercekten yapmak istiyor muyum cok emin degilim.
Sanki tum gun bos bırakılsam oylece kalacakmisim gibi geliyor.
Sonrası yok su anda sadece durmak istiyorum. Durup kendimi algılamak ya da hic bir sey yapmamak belki de.
Gucum mu yok yoksa enerjim mi yok ondan emin degilim.
Kendim birseyleri baslatacak tetikleyecek halde degilim.
Hayat durmak icin degil sen dursan da gun olur gece olur, mevsimler doner. Zaman gecer.
Hic bir sey durmuyorken sen durmak istiyorsun.
Baska seyler yapmak istiyorken ve vaktin varken onları da yapmak istemedigini farkediyorsan bu cok acı geliyor bana.
Yazmak oylesce amacsizca ama o bile agir geliyor ve birsey yapmiyorsun cogu zaman.
Derdini bile anlatmiyorsun kağıda.
Onemli gelmiyor yaptiklarin, herkesin gecen zamana ayak uydurma cabasi cogu zaman gulunc geliyor. Bir sekilde kendimi eyliyoruz.
Durmak mi daha degerli ya da anlamli.
Ozume donuk bir sıkıntı bu.
Olmak ve olmamak arasinda.
Ölüm de değil bu. Hic olmamis olmak.
Hic olmamis olmak ister miydin?
Kaybolan ya da hic olmayan yasam tutukusu mudur?
Nedir eksik olan?
Bir şekilde pasifim. İçimde itici guc yok kesinlikle.
Durup beklemek ve atıl olmak beni ozetliyor ancak bicak kemige gelince birseyler yapıyorum.
Bir hedefim yok bu hayatta. Sadece durmak belki de. Dusununce yapmak istediklerim var ama harekete gecmek benim cok guc oluyor ya da gercekten yapmak istiyor muyum cok emin degilim.
Sanki tum gun bos bırakılsam oylece kalacakmisim gibi geliyor.
Sonrası yok su anda sadece durmak istiyorum. Durup kendimi algılamak ya da hic bir sey yapmamak belki de.
Gucum mu yok yoksa enerjim mi yok ondan emin degilim.
Kendim birseyleri baslatacak tetikleyecek halde degilim.
Hayat durmak icin degil sen dursan da gun olur gece olur, mevsimler doner. Zaman gecer.
Hic bir sey durmuyorken sen durmak istiyorsun.
Baska seyler yapmak istiyorken ve vaktin varken onları da yapmak istemedigini farkediyorsan bu cok acı geliyor bana.
Yazmak oylesce amacsizca ama o bile agir geliyor ve birsey yapmiyorsun cogu zaman.
Derdini bile anlatmiyorsun kağıda.
Onemli gelmiyor yaptiklarin, herkesin gecen zamana ayak uydurma cabasi cogu zaman gulunc geliyor. Bir sekilde kendimi eyliyoruz.
Durmak mi daha degerli ya da anlamli.
Ozume donuk bir sıkıntı bu.
Olmak ve olmamak arasinda.
Ölüm de değil bu. Hic olmamis olmak.
Hic olmamis olmak ister miydin?
Kaybolan ya da hic olmayan yasam tutukusu mudur?
Nedir eksik olan?
Subscribe to:
Posts (Atom)