sorunum

sorun tam olarak su:
ben bu hayatla ne yapacagimi bilmiyorum herhangi bir konuda.

iste bu bosluk da devamli ayakta durma cabasi

bir sakam var sen haric kimse gulmez

kendine inan!
bos durma!
kendine oyunlar bul bir sekilde ve onu oyna ama sakın bos durma!

bu ara

yine bir yaz gunu özlemi
icimde besledigim

sair demis ki

Hani vardırya, bi beş-on sene önce doğmuş olsaydım deriz bazen, hani o
senelerin insanlarıyla aynı yaş'da olmaktır tek isteğimiz... bir insan
için bir on seneyi gözden çıkarırız yani,...

demis genc sair valla ben demedim:)

devam

Verdigim buyuk aradan sonra cesaretimi topladim ve Tutunamayanlar'a devam.

nerdeyim ben?

ne oldugunu bilmez bir seki,lde yine yazıyorum. kafamdaki hic bir seyi bir yerlere koyamıyorum. tum dusunceler ususunce kafam allak bullak oluyor.
nereye gidiyorum nasil gidiyorum. kaliplasmis bilgilerin otesinde kendim olarak yasamak istiyorum. kendi bildiklerimle. ben ne biliyorum? hayati mi anlamak tek istedigim yoksa bogazda bir ev mi? insanlari onlarin yersiz hisrlarini anlayamiyorum. niye calistigimi bilmiyorum. ne istedigimi de.
derdimi anlatamiyorum.

düşünürken

gökyüzüne bulanmak

saat

hayalimdeki saati bulmak istiyorum.

bugun

meyhaneye gitmek,fasila katilmak istiyorum:)

herseyin temeli

Ne kadar kızsan da ofke de duysan sevdiklerine bazi seyleri degistiremiyorsun ve isin en can yakıcı kısmı bazi zararlarin bu sevdigin insanlardan kaynaklandigini bilmek ve bu insanlardan bir sekilde vazgecemeyecegini bilmek insanin icindeki karmasayi her gun arttırıyor.

Ne yapabilirsin? Degistirebilir misin gecmisi ya da silebilir misin?

daha onceden yazmistim

Sonrası hep pus hep is

Bilinmeyende bilineni aramak buyuk bir dus

soru

insanin miladi var midir?
insan kendi icerisinde değiştigine inanip o ani milad secebilir mi?
bazi seyleri arkada birakip yeni biri olarak yasayabilir mi?
onceki biz bizsek bu nasil mumkun olabilir?

bu aralar

yeni bir kitaba basladim. Yere Dusen Dualar'i bitirdim, yorumlarımı sanırım buradan paylaşmaya hazır degilim. Her zaman oldugu gibi kitabin son yapragina yazdim.

Simdi Karbon Kopya'yi okuyorum.

Bunun yanı sıra cok guzel bir haftasonu gecirdim. Sevgilim ve ailesi ile bastan asagi Bursa'yi gezdik. Uludag'a ciktik. Teleferik fotografini daha sonra ekleyecegim:) Bir dahakine Uludag'da sucuk ekmek yemek ve Mudanya'ya gitmek olacak insallah.

Bir de bugun ise gitmedim, Lila Downs esliginde evden calisiyorum:)

bodrum bodrum

bodrum'da gece sevdiginle sakince sohbet etmek.

insan neden konuşur?

dua

Allah'im sen beni ard niyetli insanlardan uzak tut.Amin

işaret

Bu büyük bir tesadür olsa gerek. Son bir kaç aydır Sema Kaygusuz'un kitabıyla kafayı bozmus ve blog'a yazi yazmisken sabah gelen bir mail beni yukarıdaki haberle beni muştuladı.
Bu bir işaret olabilir mi?

okuyorum

Yere Düşen Dualar

cok az kaldi,merak ediyorum.

tikandim

kafamda bir suru sey var.
birini alsan ote yana koysan yine de olmuyor.
zorunluluklar her daim agir basiyor.
uzun uzun yollara gitmek istiyorum.hic gormedigim yerleri gormek.
kendim olmak istiyorum.
sonrasını dusunemıyorum hic, belki de sonrası yok.
bu ana bakiyorum.
goremiyorum.
varlik icinde yokluk iste benim yasadigim bu.

nedir bu?

Denemeler yapıyorum hayatıma dair.
Kendi hayatımda kacak ve huzursuzum.
kendime ait bir yasam.
mutluluklarımın bana baglı oldugu.
devamlı aynı noktadayım.

bilemiyorum

gunluk planlar da yapamaz oldum.
ne yapacagim?
mesela haftasonlari.3 haftasonudur calisiyorum.sabahtan aksama kadar olmasa da calismam gerekiyor en az 2 saat.ve yine bu haftasonu da calisacagim.
ve 2 cumadir gece yarisina kadar burdayim. bu 3.cuma olacak. bu ne birader boyle? sonra gel de haftasonu plani yap.
calis calis calis!!!
iste hepsi bu!

sıkıntı

Nefesimi kaybettim sanki.

İnsan hayatta kalmak icin nasil soluk alip vermesi gerekiyorsa yine yasamasi icin daha guzel ve anlamli yasamasi icin nefes’ini korumasi, gelistirmesi gerekir.

Nefes, ruh.

Ben bunu yitirdim sanirim.

Orselenmis icim tıkanmis kalmis.

Coskum yok, hevesim yok.

Su an sorsalar hic birsey bilmiyorum.

Ne oluyor ne bitiyor.

Sanirim hersey ust uste geldi.

• Zor bir projede benden dusundungumden daha fazlasinin beklenmesi, ekip arkadasim sandigim kisnin katki yerine zarar saglamasi.

• Dizimden sakatlanmam ve normalde yaptiklarimi yapmiyor olusum

• Hic tatil yapamamam.

• Ramazan’in gelmesi ve enerjimin minumuma dusmesi

• İnsanlarin kaypakligi

Ve sonuc yine ayni.

Ben ne yapmak istedigimi bilmiyorum hic bir sekilde.

Hala topalliyorum ve elimdekilerle mutlu olmayi bilmiyorum.

Don baba donelim.

Hep ayni...

iste benim zeki muren

ortamların pesinden gidip birseyler hayal etmek, iste budur diledigim:)

Lütfen Bakiniz, Hem de Bugun!

http://boyacikoy.blogspot.com/

halat

garip hersey garip.
midemde bir agri, olan tum keyfim kacmis.
simdi soru, keyfimizi kaciran baskalari midir, yoksa biz miyizdir?
baskalarindan etkilenip de bozulmak bizim sucumuz mu baskasinin usulsuzlugu mu?
zaten kafamda binbir cesit sebze, denize yakin ev ve domatesler var yine.

insanlarin tek tipligi, riyakarligi.

akip giden hayat.

ben ait degilim buraya. insan olup uretmek beni daha cok mutlu ediyor.

halat gittikce inceliyor.

sadece sana

If, I expected love, when first we kissed, blame it on my youth
If only just for you, I did exist, blame it on my youth
I believed in everything
Like a child of three
You meant more than anything
You meant all the world to me

If, you were on my mind, all night and day, blame it on my youth
If, I forgot to eat, and sleep and pray, blame it on my youth
If I cried a little bit, when first I learned the truth
Don’t blame it on my heart, blame it on my youth

kesinlikle benden

I saw my life branching out before me like the green fig tree in the story. From the tip of every branch, like a fat purple fig, a wonderful future beckoned and winked. One fig was a husband and a happy home and children, and another fig was a famous poet and another fig was a brilliant professor, and another fig was Ee Gee, the amazing editor, and another fig was Europe and Africa and South America, and another fig was Constantin and Socrates and Attila and a pack of other lovers with queer names and offbeat professions, and another fig was an Olympic lady crew champion, and beyond and above these figs were many more figs I couldn't quite make out. I saw myself sitting in the crotch of this fig tree, starving to death, just because I couldn't make up my mind which of the figs I would choose. I wanted each and every one of them, but choosing one meant losing all the rest, and, as I sat there, unable to decide, the figs began to wrinkle and go black, and, one by one, they plopped to the ground at my feet.

~Sylvia Plath, The Bell Jar, Chapter 7

iste benim motto'm

"Life could be so wonderful if only we knew what to do with it." - Greta Garbo

bugun sali

ben bana karismis yasamima devam ediyorum son gunlerde.

bir yanim durmaksizin dusunmeye calisiyor.

diger yanim debelenmeyi kesmis durumda.

bir yanim beni icimde yasadigim toplumun icinde uyumlu bir sekilde yasamam icin motive ediyor.

diger yanim bosver sana ne insanlardan diyor.

ne oldugunu anlayabilmis degilim.

sersem gibiyim tam olarak.

insanlarin bazilari sen sakrak hayatlarina devam ediyorlar.

ben ise yasam,bu yasamdaki sorumluluklarim vs. derken kaybolup gidiyorum.

Ne istedigimi bilmiyorum ve anlasilmiyorum maalesef.

sadece su an yaptigim seye uyum sagliyorum,gunler geciyor.

Omrum geciyor.

Bazen kitaplarin buyusune kapilmak istiyorum,eni konu herseyi birakip.

Kendimi hasta gibi hissediyorum,sanki bir rahatsizligim var. Beni tikayan,onume gecen. Bir engelim var sanki.

Belki de en buyuk engel ben'imdir.

Okusam yazsam ne olacak diyorum?

Bir ton soz cikmis agizdan konmus kagida. Bir suru dusunce...

Daha evvel bu yasamdan anladigini ifade etmek,kaydetmek cok onemliydi ama su an ne onemli degil cok farkinda degilim.

sadece sevdiklerim onemli bundan eminim.

Su anda calisiyorum,calisip isini duzgun yapip mutlu olmak. Peki sonrasinda ne yapacagini bilememek,keyif alamamak
hicbir seyden.

ben bilmiyorum keyif almayi,kim bilir belki de yasamayi.

gercekci kabus

hala konusulmamıs seyler var demek ki.

dun gece gordugum gercek eksenli kabusum bana bunu anlatti.

kotuydu cok kotuydu.

hala babama soyleyecek sozlerim varmis demek,veda edememisiz.

dun sordular kendini sucluyor musun acaba diye hayir dedim ama gidip konusmadigim icin sucluyor olabilirim dedim.

evet,ruyamda hala sansim vardi konusmak icin.

bekledim gelsin diye ama ne gelen ne giden.
issiz sessiz bir yer.

hala yasiyormus ve hastaymis ama.

aylardir aramadigimi fark ediyorum. neden aramadim diyorum.

sonra ustune bir de baska kayıplar...

o sırada soylediklerim.

kendimi oteki dunyaya gitmisim gibi hissetmem.

uyandigimda ilk tepkim sukretmek oldu.

yine ölümün soluğunu hissettim.

ölebilirler, ölebilirim diye. Sadece tek bir anlik bir mesele

gecen haftanin filozoflari

07.03.09

sokrates---plataon---aristoteles
epikuros
descartes
nietzsche

öyle böyle şöyle

bugun cuma,enseni kapa derlerdi hani kucukken.
benim de saclarim hep ensemi acık bırakacak sekilde kesilmis oldugu icin uzerime alırdım bu lafi.

Yazacaklarimin bunlarla yakından uzaktan ilgisi yok o ayri.

Gunes yagmur bulutlarıyla mucadele ediyor.
Karsimdaki pencereden disariya baktigimda gecen ucaklarin yanı sıra bunlari goruyorum.

Duygusal olarak ne durumdayim bilmiyorum.

Bu sabah onu dusundum,mutluluk dedigimiz sey 14,5 TL midir? Bu kadar ucuz mu?

Neysen osun birsey degismiyor.

Arnavutkoy'de bir ev istiyorum. Ucusan kirmizi perdesi olan.

Gezmek istiyorum ki bir kac hafta once bunu bile istemiyordum.

Basit gunler gecirmek istiyorum.

Sadece domates hepsi bu.

15 kilo vermek,rahat seyler giymek

Sevdigim isi yapmak

Sevdigim adamla yasamak

Aileme yakın olmak

Gun icinde birseyler uretmek

Gulmek,gulumsemek

Gun isigiyla uyanmak

Yolda az vakit gecirmek

Bol bol yolculuk yapmak

az soz soyleyip cokca ve dogru sekilde anlasilmak

istiyorum.

*istemek buyuk nimet.

aynı gun dogmusum kendisi ile

Kolera Gunlerinde Ask
Uçuş Dersleri
Karşı Pencere


Giovanna Mezzogiorno

her sekle giriyor

La Mome (Kaldırım Serçesi)
Jeux d'Enfants (Cesaretin Var mı Aşka?)

Marion Cotillard

...

hava gunesli.
sogukmus oyle diyorlar.

jeux d'enfants
v for vendetta
uc maymun
4 ay 3 hafta 2 gun