Afilli Yalnizlik

Kalbim sikisiyor. Daha kendimi mutlu etme yazilarimi yazamadan yine boyle bir yazi yazmak gercekten benim de hosuma gitmiyor ama elden ne gelir.
Surada su kadar az zaman kaldi ama yok iste bana gelenler geldi.
Artik ne dersin neden dersin bilmiyorum disari cikmamaktan mi yalnizliktan mi biyolojik rutinimden-ki bu ruha halimi cok etkiliyor- midir nedir gerginim bir hosum.
Umudumu topluyorum inaniyorum umutlarima sonra kosunun ortasinda nefes nefese kaliyorum. Ben uzun mesafede iyi degilim iste. Dur kalk bir turlu durmadan devam edemiyorum.
Yok gercekten cok yoruluyorum boyle olunca. Mehter marsi da diyebilirsin ne dersen de.
Kisa mesafede iyi topluyorum. Tamam diyorum simdi buldum bak yol alacaksin diyorum bir heyecan kapliyor icimi. Sonra puffff.
Ama neden?
Gercekte de ben uzun mesafeleri kosamam,kisa mesafede kendimi kasarsam cok iyi kosabilirim ama uzun bir kosuya baslamam bile cunku sonunu bilirim.
Bir de bu aralar etrafimizi saran komik teknoloji harikasi elim sende oyunu var hayir adini soylemeyecegim. Herkes bahsediyor ondan zaten. Ismini buraya yazip prim yapmak gibi bir derdim yok tabii yazanlarin boyle bir gayesi var muhakkak demiyorum ama ben yazmayacagim yine de. Hepimiz bulduk birbirimiz oh ne iyi oldu. Vampir olduk isirdik,bira yolladik yetmedi Turk usulu naegileler yollandi yan masaya. Boyle birsey var mi yahu? Herkes bununla ilgileniyor. Sanki herseyimiz bitti bir bu eksikti.Hani gercekten birilerini ariyorduysaniz bunca zaman o zaman faydali oluyor. Aksi takdirde modern zaman brezilya dizisi kivaminda devam ediyoruz. Kimi zaman sasiriyoruz "hmm ,bak bu da bunu taniyormus." ya da " aaa,bak gordun mu eski erkek arkadasi o yenisi bilmem filancanin arkadas listesinde altli ustlu."
Simdinin zihin uyusturucusu. Gunu kotariyoruz ya hani cok sikiliyoruz iste,orda,burada. Tamam iste bununla oyna gecsin sikintin,aksin zamanin. Mis gibi.
Hayir kim ne yaparda yapsin o kismi cok onemli degil de -hani benim de surada sikilarak gecirdigim anlarima katkisi olmadi desem yalan olur- benim agrima giden ki bu olaydan once de hep gitmis olan bir yigin insan "tanidik " sinifinda var,"arkadas"larin guya ama ne sen onlarin umrundasin ne de bir paylasimin var. Dostlar alisveriste gorsun. Ne aci bir "yigin insan" ve bir o kadar yalnizlik hissi.
Gelenler geldi demistim ama degil mi? Hincimi son zamanlarin cilginligindan da cikardim ama yetmez yeni birseyler bulmaliyim.
Kendime mi kizayim ,atilligima mi yoksa etraftaki insanlara mi ? Yoksa haddim olmayarak duzene mi kafa tutayim.
Yapmak istediklerimi dusunup de yolumu bulamayisima mi ,gonul kirginliklarima,can kiriklarima mi durup uzuleyim ben de bilemedim.
O kadar sikkindim ki yazmak bile istemedim .Hani canim sikkinken ya da dusunceliyken-gerci hep dusunceliyim- yaziyorum ya . O kismi aslinda ikinci saffa eger cok kotuysem yazmak da istemiyorum hic birsey istemiyorum. Oylece kalakaliyorum.
Diyorlar ki pek bir iyiymisim dinlemekte,sorunlara cozum bulmakta,terapi yapiyormusum ne komik terziyim sokugumu dikemiyorum. Hep haute couture sanatcilariyla calisiyorum konu komsuya da guzel elbiseler dikiyorum mahalle terzisi olarak.

Umutlarimi borc veriyorum ve cebimde kalmiyor. Cebim delik.

Oysa ne mutluydum ben bu sabah.

Sonel