Okuyucuma Not:Once yukardaki post'u okuyunuz.
Disarida lacivertten griye donen bulutlar...
Ruzgar var,kulagimda Sezen Aksu'dan istanbul Hatirasi...
Burnumda yaptigim kahvenin kokusu.
Moral bulmak icin perdeyi actim,hava karanlik camimdan yesillik goruyorum.
Ve kahve yaptim tabii ...Moralim duzelsin diye.
Gozlerim yasli henuz klavyem islanmadi.
Bilmiyorum ya birdaki bu hal artik beni zorluyor. Benim gibi gezenti sevdiklerine duskun biri olarak buralar beni zorluyor.
Kizginim,suskunum,tembelim ben!!!!
Ondan degil mi hep uzuntulerim,mutsuzluklarim,acilarim?
Kafanda bir suru sey var, bulastigin bir suru sey,sonunu gordugun yollar ama bu halim neden?
Bu kadar sukrederken haline neden hala bazi seyleri yapmak icin bekliyorsun yapmiyorsun? Cok merak ediyorum.
Hayat bu kadar kisa iken,sen niye duruyorsun?
No comments:
Post a Comment