Bir sorun var.
Herseyle.
Kendimle, hayatla.
Sevgilimin yazdigi yazilari kaldirmasına cok uzuldum. Kendini ifade etmesini engellemis oldum.
Bir kac yildir sol gozum ara ara segriyor.
Yoruldum. Olmak istemedigin bir anin icinde sıkısmak ne kadar kotudur.
Kendi beynimin icinde kayboldugumu hissediyorum.
Hic dusunmeden gecen gunlerde problem yasamaiyorum.
Hem bedenim hem ruhum yorgun.
Sonram yok. Anım yok. Birileri beni yonlendirirse o zaman birseyler yapiyorum.
Mecburiyetlerle sekillenen bir yasam.
Kendi irademle radikal kararlar alamıyorum.
Su an calismak istemiyorum. Test yapmayı birsey olmus mu olmamis mi diye kontrol etmeyi sevmiyorum.
Artik sevgilimle birlikte yasamak istiyorum.
Hayat akıyor ben de hayatla akmak istiyorum.
No comments:
Post a Comment